OZAN VİCDANÎ

Asıl adı Zeynel Sönmez olan Âşık/Ozan Vicdanî, 1941 yılında Afşin ilçesinin Hatçepınar köyünde doğdu. Daha beş yaşındayken babasını kaybederek öksüz kaldı ve kendisini nenesi büyüttü.

 Çocukluğunun ve gençliğinin büyük bölümü köyünde geçti. Maraş katliamında hayatını kaybeden babalığı Yusuf Çavuş’un da çalıyor olması ve Alevi ortamında büyümesi nedeniyle, adeta gözünü bağlamayla açar.

 Vicdanî, müzik sürecini şöyle anlatıyor: „Çocukluğumda üç telli saz çalardım. Zaten bizim köyde yaşayan insanların hepsi Kürt Alevi olduğu için birçoğu saz çalardı. Daha sonra çok perdeli, çok telli sazlar çıkınca, ben bu sazı öğrenmeye çalıştım. Köylülerimizden Âşık Perişan Ali, Âşık Meçhûlî ve Kaşanlı ozanların hocası olan Perişan Güzel ve Perişan Güzel’in yiğeni Resul ile, bizim yöredeki köyleri dolaşarak konserler veriyorduk. “ (Ozan Vicdanî: Yaşlandıkça Güçlenen Aşk, Fırat yay. 2006).

 Okuma- yazmayı, köyde eğitmenlik yapan Yusuf Çavuş’tan öğrenen Vicdanî, daha sonra köy işlerinde ve ağa tarlalarında pamuk işçiliğinde çalışır. 1960’lı yıllarda Türkiye İşçi Partisi’ne girerek, politik şiire yönelir. 1970’li yıllarda sol örgütlerin düzenlediği gecelere katılır ve kendi deyişiyle „sazın telleri ve mızrabı ile işlediği suçlardan dolayı“ kolluk kuvvetleri tarafından birçok defa gözaltına alınır ve özellikle 80’li yıllarda birçok kez tutuklanır.

1990 Yılının ilk günü Almanya’ya gelerek, burada yaşamaya başlayan Vicdanî; 62 yıllık ömre yasaklanan onlarca plak ve kaset sığdırdı. Birçoğu yöre ozanlarınca bestelenmiş 500’ü aşkın şiirlerinin bir bölümünü Yaşlandıkça Güçlenen Aşk kitabında topladı (2006).

Geçirdiği bir ameliyat sonucu, Meçhûlî ve Nurşanî gibi sesini kaybeden Vicdanî, halen Hamburg’da yaşıyor ve şiir yazmaya devam ediyor.

Yaklaşık yirmi yıldır Hamburg'ta yaşayan Ozan Vicdani, sabah saatlerinde aniden fenalaşarak hastaneye kaldırılmak istendi. Ancak yolda yaşamını yitirdi. Ozan Vicdani'nin naaşı bugün yapılacak cenaze töreni ardından memleketine gönderilecek.

Günlük Gazetesi'nden derlenmiştir. -  13 Temmuz 2010

Kaynakça: Sahibini arayan şiirler / Ezeli Doğanay