İnsancıklar6
İNSANCIKLAR
Gelmeyin üzerime!
Beton yığını binalar
Caddelerde, sokaklarda, giden arabalar.
Yağmayın üzerime!gökyüzünde ki bulutlar
Korkmuyorum beni ıslatmanızdan
Islanmışım ıslanacağım kadar
İçime yağan sağanaktan.
Sokaklarda oynayan çocukları düşünüyorum
Onların ıslanmasındandır korkum.
Onlar çocuk daha
Yürekler pırpır eden kuş gibiIslanırlarsa hasta olurlar.
Kanatlarını kaldıramazlar
Pırpır eden yürekleri ile
Uçamazlar bir daha.
Gelmeyin üzerime!
Ey! İnsan müsvetteleri
Gözyaşımı sağanak edip içime dökerken
Kızdırmayın bulutları
İnmesinler aşağı
Ne bu hırçınlık insancıklar
İnsanlaşmayanlar
Ne bu yağmur?
Bu ne biçim sağanak
Ey vicdansız bulutlar
Dökülüyorsunuz içime içime
Ne bu kara günler
Bir bir tükeniyorken umutlar,
Aydınlığı yok eden
Yürekleri kapkara insanlar
İnsancıklar
İnsanlaşamayan, insan müsvetteleri.
Gelmeyin üzerime!
Yüreğim paramparça olmuş iken
Gülmeyin karşıma geçip
Unutmuş iken, gülmeyi.
Siz hiçmi bilmezsiniz
İnsanları sevmeyi
Karanlık ve siz
Ne kadar yakışıyorsunuz birbirinize.
Aydınlardan, aydınlıktan uzak
Anladınız mı birgün?
Rahmi Bilici öğretmeni
Aldınız mı? Onun ışığından
Karanlığınızı aydınlatmaya.
Almadınız, biliyorum
Siz o karanlık içinde hergün öleceksiniz
Rahmi Bilici gibi öğretmenler
Yarattıkları binlerce ışık içinde yaşayacaklar.
14.12.2015
Dursunoğlu Ali
Yorumlar - Yorum Yaz